alleen
Alleen
Je bent alleen met je eigen.
De zorgen kan je niet aan,
worden uitgesteld tot morgen
en morgen vergeet je het weer.
Op een eiland van verdriet,
waar tranen aanspoelen
de zon niet meer opkomt
het duister heeft de overhand.
Het verlies kan je nog niet plaatsen
het hart bloedt nog te veel!
Had het anders voorgesteld
je was één met die lieve man.
Je gaf hem de warmte en de liefde,
hij gaf hetzelfde dubbel en dik terug.
Hij hield je hand vast om te troosten.
Je hete tranen bluste hij met een kus.
Hij beloofde jou samen oud te worden,
zoals jij het aan hem had beloofd.
Maar zijn levensdraad hield hem niet meer overeind
het was al broos geworden,
de tijd had zijn tol geëist.
Beloof aan je zelf zoals je aan hem beloofde.
Hou je vast aan de strohalm hoop,
dat je hem zal terug zien,
in de definitie van de samensmelting na de dood.
Claire Vanfleteren
Je bent alleen met je eigen.
De zorgen kan je niet aan,
worden uitgesteld tot morgen
en morgen vergeet je het weer.
Op een eiland van verdriet,
waar tranen aanspoelen
de zon niet meer opkomt
het duister heeft de overhand.
Het verlies kan je nog niet plaatsen
het hart bloedt nog te veel!
Had het anders voorgesteld
je was één met die lieve man.
Je gaf hem de warmte en de liefde,
hij gaf hetzelfde dubbel en dik terug.
Hij hield je hand vast om te troosten.
Je hete tranen bluste hij met een kus.
Hij beloofde jou samen oud te worden,
zoals jij het aan hem had beloofd.
Maar zijn levensdraad hield hem niet meer overeind
het was al broos geworden,
de tijd had zijn tol geëist.
Beloof aan je zelf zoals je aan hem beloofde.
Hou je vast aan de strohalm hoop,
dat je hem zal terug zien,
in de definitie van de samensmelting na de dood.
Claire Vanfleteren
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2012 | ||
| Thema's: | ||