Mijn Vader
Mijn hand op zijn klamme voorhoofd
maakte zijn lippen vochtig zonder water
daar lag hij dan geveld door ouderdom
een leeftijd waarin hij zelf nooit had geloofd
Een leven lang geknokt voor zijn gezin
zich letterlijk krom gewerkt
een leven vol van ziekte en ellende
z’n derde maagzweer was nog maar ’t begin
Op zondag met z’n allen naar de kerk
drie centen voor een dropveter op maandag
een gezin getergd door grote zorgen
van kan ik morgen weer aan’t werk
Ik wachtte dikwijls aan de trein
dan liep ik mee naar huis
hij rook naar ijzer en naar staal
zijn grote hand maakte de mijne klein
Na het eten waste hij zich onder de koude kraan
mijn vader lang , mager, met achterovergekamd haar
de galgen van zijn manchester broek kruislinks naar beneden
zijn witte hemd met korte mouw nog aan
Tot weerziens mijn allerliefste vader
het ga je goed en zorg maar goed voor ons
geen haar op mijn hoofd die dat betwijfelt
Zo’n liefde overwint alle tijden.
maakte zijn lippen vochtig zonder water
daar lag hij dan geveld door ouderdom
een leeftijd waarin hij zelf nooit had geloofd
Een leven lang geknokt voor zijn gezin
zich letterlijk krom gewerkt
een leven vol van ziekte en ellende
z’n derde maagzweer was nog maar ’t begin
Op zondag met z’n allen naar de kerk
drie centen voor een dropveter op maandag
een gezin getergd door grote zorgen
van kan ik morgen weer aan’t werk
Ik wachtte dikwijls aan de trein
dan liep ik mee naar huis
hij rook naar ijzer en naar staal
zijn grote hand maakte de mijne klein
Na het eten waste hij zich onder de koude kraan
mijn vader lang , mager, met achterovergekamd haar
de galgen van zijn manchester broek kruislinks naar beneden
zijn witte hemd met korte mouw nog aan
Tot weerziens mijn allerliefste vader
het ga je goed en zorg maar goed voor ons
geen haar op mijn hoofd die dat betwijfelt
Zo’n liefde overwint alle tijden.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, november 08, 2012 16:29 |
| intens terug zien op weggegleden liefde met veel zorg. Indrukwekkend gedicht. Sterkte th |
|
| Quicksilver: | Donderdag, november 08, 2012 15:39 |
| hier word ik toch echt even stil van, ach Antonie toch wens je sterkte om dit gemis van je lieve vader een plaatsje in je hart te geven, herken er best veel dingen in, heb mijn beide ouders niet meer, maar denk vaak aan ze en het missen blijft. dikke troostknuff van mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Antonie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2012 | ||
| Thema's: | ||