als ik je mis
kan ik je aanraken
als ik mijn ogen sluit
alles weg is wat ik niet wil zien
wil je dan blijven
kan ik je smeken en vragen
waarom moet ik je missen
of ben je bang
net zo bang als ik
kan ik je uur na uur naast me
liefhebben en neerleggen
of komt er dan toch die keer daarna
dat ik nadenk en geloof het maakt niets uit
dan doe ik alles weer precies hetzelfde
vol haat verdriet en tevergeefs
fout
kan je me dan vergeven?
Reacties op dit gedicht
| Roselynn: | Vrijdag, november 09, 2012 09:01 |
| één ding is zeker... in''t leven... we gaan allemaal een keer dood... de rest van het leven... is ...glazenbol kijken... Triest deze...maar mooi verwoord!..[]Rose |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Castorpollux | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2012 | ||
| Thema's: | ||