Wilde Ganzen
Op vleugelen van wilde ganzen gedragen
trekken de dagen aan mij voorbij.
Dromerig luister ik naar het gaggelen,
als een droefgeestig afscheidslied
weerklinkt het door de late herfstnacht.
Het stemt mij donker en treurig.
Sluimerend mijmer ik verder,
denkend aan het gewisse heengaan
op mijn laatste levensdag
als een vogelvlucht in oneindige vrijheid
onderweg naar volmaakte vrede
en wilde ganzen langs de stille nachthemel
zingen mij troostend in slaap.