Kracht
Kracht
Door de drukken, vol ironie,
trekt het kind aan zijn
vader, vol bewondering.
Voor zijn genie, zijn scherts
en de mond vol bruin en grijs
die lacht hem toe.
Het kind, druk en ogen wijd,
Virgilius is er niets bij
na zijn diepe duik vooruit.
Ontdekt een vlam die bleekt
die schuurt en vlakt wat
ooit hoog stond en doorwaadde
wat een meer leek om
overheen te lopen.
Door de drukken, vol ironie,
trekt het kind aan zijn
vader, vol bewondering.
Voor zijn genie, zijn scherts
en de mond vol bruin en grijs
die lacht hem toe.
Het kind, druk en ogen wijd,
Virgilius is er niets bij
na zijn diepe duik vooruit.
Ontdekt een vlam die bleekt
die schuurt en vlakt wat
ooit hoog stond en doorwaadde
wat een meer leek om
overheen te lopen.
Over dit gedicht
| Auteur: Comijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2012 | ||
| Thema's: | ||