figurant
figurant
duizenden passanten in een uur figureren tussen
muur en muur om alleen zijn te maskeren dat
naar 't schijnt evenveel ogen in dubbeltallen
weerspiegelen de honger naar meer en meer
van wat leven loffelijker zou doen lijken dan
slechts wijn en brood en men besloot bij het
naderen van de dood een lichtstraal in de ogen
viel echo-end een onbekend verlangen naar het
hoger sterrendak en ik mij bewust werd net zo'n
figurant te zijn in het spel van al dat ijdel woelen
onder digitale eng'lenzang en men - nee niet men
maar wij in ononderbroken rij als zoekend en
dwalend de kribbe passeerden en een dolleman
schreeuwde op het plein: wie is hier de hoofdpersoon?
Reacties op dit gedicht
| henk jans: | Woensdag, november 14, 2012 18:27 |
| boeiend gedicht, moest hem herlezen om hem te laten binnenkomen. Ja een figurant, dat is zoals ik me voel. groeten Henk |
|
| mucho: | Woensdag, november 14, 2012 12:21 |
| er wordt wat af gefiguurzaagd hoofd rollen op de rand van de top van de berg wankelt slechts het weten liefs, |
|
| Antonie: | Woensdag, november 14, 2012 10:43 |
| Mooi, indringend geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2012 | ||
| Thema's: | ||