Ontwaken.
Het is nog donker en stil.
In dit vroege uur, is er nog niet zoveel wat ik wil.
Ik heb de gordijnen net open gedaan.
Mijn raam is als een spiegel, waar ik voor kan gaan staan.
Het ligt gaat nog van binnen naar buiten, de sterren tegemoet.
Voorlopig blijf ik rustig, en laat de wereld doen wat hij doen moet.
In dit vroege uur, is er nog niet zoveel wat ik wil.
Ik heb de gordijnen net open gedaan.
Mijn raam is als een spiegel, waar ik voor kan gaan staan.
Het ligt gaat nog van binnen naar buiten, de sterren tegemoet.
Voorlopig blijf ik rustig, en laat de wereld doen wat hij doen moet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: vagebond | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2012 | ||
| Thema's: | ||