Wat voel je toch
als je iemand wil kwetsen?
Is dat dan als een dier
dat een prooi zal verslinden?
Waarom wil je nog
iemands karakter schetsen
behalve voor 't plezier
dat je erin kan vinden?
Heb je dan helemaal geen oog
voor de ramp die je veroorzaakt,
voor de ideeën en de hoop
die je voor eeuwig kapot maakt?
Heb je dan ook geen hart
en voel je echt niks meer?
Ben je zo wreed verstard,
je huid zo dik als leer?