de nachtschijn als kristal

de maan bestaart haar lichtend dal
een overgoten overvol
manelicht zo ogenvol

een langzaam verzwevend wolkengrijs
dempt het kristal als grassig grijs
de wind aangrijpt het grijzig wezen
en opent langzaam
het lichtende kristallen wezen

de nacht is als zonder tijd
maar de maan duidt aan als klokkewijs

de plaats tussen bos en heide en waterplassen aan te kijken
dennehars langzaam vergleden
tussen verscheurde bomenbast
lichtgeflinker
met zachte kleurengrens
een diepzinnige harsengrens
maankristal als een verrijkende lichtedal

zo kan het hart daar wensen
naar diepzinnige lichtewensen
de maan verrijkt het nachtelijke leven
met licht schakerend kleurgegeven

de maan als aardeziel
als leven
alleen zij
is voor de nacht gegeven