Korrelig betaamd
ik signeer de tomeloze klanken
al was het papier, breekbaar als
de porseleinen herfst dringt de
waarzegger in mijn sterven door
ik streef zegt zij, jij streeft naar tekst
en welzijn in een gesproken rust waar thema
zich subjecteert in een volkomenheid van
besef, weliswaar is het niveau kleinschalig
en korrelig betaamd in vormloze gedachten
naar wat zij spiegelt is de lust naar
haar naakte wezen in mij gerezen, er rest
mij nog haar zonneschijn te nemen en
de maan in haar gesloten driehoek
te doorbreken
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Zaterdag, november 17, 2012 23:56 |
| prachtige woorden beeldend neergezet groetjus van ons |
|
| wil melker: | Zaterdag, november 17, 2012 19:11 |
| In filosofische benadering en met schitterende beelden de aantrekkingskracht tussen man en vrouw neergezet.. Liefs, wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2012 | ||
| Thema's: | ||