Het is dankzij Scooby Doo dat de indianen nog lachen.
Dankzij Archie en Burgerking dat we niet hoeven te wachten.
Het is dankzij Lucky Luuk dat we niet in de rij staan
voor brood, voor water, voor kleren, voor alles wat we nodig hebben.
Het is dankzij de fantasie dat we het allemaal heel erg goed hebben.

Leve de koning, leve de overheid,
leve de rustgevende gedachte van de fantasie.
Leve de waan van de entertainment-industrie.
Morgen ga ik met alle andere cowboys dood.

De stille bananenrevolutie zal genadeloos hard toeslaan,
er is geen ruimte meer
voor geld, voor realiteit, voor geweld, voor prioriteit.
Ja alles gaat op de schop!

Vandaag kleur jij de plaatjes in.

Het volk, de aarde heeft genoeg geleden onder de zieke macht.

Het is als de krant die je ’s ochtends openslaat:
Er zijn geen dierenbeulen meer, geen mensenhandelaren,
geen biologische wapens.
Alles, alles verdwijnt, verdwijnt, verdwijnt en begint opnieuw.
Alles beweegt, beweegt, beweegt en valt stil.

Je drinkt je sinaasappelsap, smeert je geroosterd brood, wast je handen, poetst je tanden, je kijkt naar de klok

en je realiseert je:

Dat was het.