Een vreemd gevoel 79
Het verder verloop van het doorlopend gedicht 'De manke jager'. Excuus voor de onderbreking (78)!
Uit De manke jager 79
Een vreemd gevoel
Hij werd aanvaard.
De stenen die ketsten
tegen elkaar, hij had vuur ge-
maakt en er werd gepraat.
Hij liet het mes zien,
door het slijpen van een plat-
te steen gemaakt. Zo scherp
dat het vlees kon snijden.
Stenen wrijven en
slijpen! De stenen die
rond het vuur lagen schitter-
den op een bepaalde plaats.
Het liep uit de
stenen. We staarden
ernaar, dromerig naast de
warmte van het vuur.
Zich koesterend, een
weldaad. Nog wat boomresten
erop gedaan. Het struik-
gewas riep om de slaap.
De glinstertjes werden
als water en namen alle
vormen aan. 's Anderendaags
waren ze hard geworden.
Het vuur had de schit-
tering vloeiend gemaakt!
Het voorval werd vergeten, elke
avond werd de jacht verhaald.
De man naast zijn
vrouw was tot leider
gemaakt. Hij zou meer nog
dan mij moeten kennen.
Zij zat tegenover mij,
haar ogen lieten niet af. Ik
was tenslotte de vader
van haar kinderen.
Zij vrijde voor het eerst
met mij. Onze wisselende
blikken knaagden aan de man,
een gevoel kwam over hem.
Een gevoel dat hij niet kende, maar het
bleek jaloersheid te zijn.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 20, 2012 01:12 |
| Voor wervelende regenoog: Dank je, WV, en indien het leven wat milder wordt dan de laatste weken zal het zeker voor langer zijn! Blij dat je kwam lezen! Liefs, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 20, 2012 01:06 |
| Voor Quicksilver: De mens kende de dood nog niet als dusdanig. Weg was weg, maar hij kwam uitzonderlijk terug van weggeweest. En dilemma ontstond, er moest nagedacht worden. Een dispuut: wie had recht op de vrouw? De manke jager kon voor z''n gezin niet meer zorgen! Het gaat nog moeilijk, maar ben terug aan de slag gegaan, Dicky, dank je! Liefs, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 20, 2012 00:53 |
| Voor janny Scheidlerer de Jonge: Goede morgen Janny, hopelijk heb als een roos geslapen! Liefs, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 20, 2012 00:52 |
| Voor hansr: Ja, dan worden wij weemoedig en worden elkander dieper gewaar. Verhaaltjes voor het slapen gaan, nog verhangen wij ons ernaar! Het is des mensens! Dank voor je waardering, Hansr! Groetje, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 20, 2012 00:47 |
| Voor trucker Klaas: Zeer zeker is dat zo, Klaas. De onzekerheid doet ons dingen vermoeden die ons (de mens) onrustig maken. De mens was zich nog niet van enig kwaad bewust, maar voorvallen deden de eerste tekenen hiervan ontstaan! Groetje, Jacky |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, november 19, 2012 13:19 |
| fijn je weer te lezen Jacky hopelijk weer voor langere tijd :) graag gelezen h.gr. wr |
|
| Quicksilver: | Maandag, november 19, 2012 11:57 |
| hij kwam dus in een gevecht met de innerlijke strijd door de leider naast zijn vrouw, daardoor werd de vlam van jaloersheid aangewakkert, wat hij voorheen totaal niet kende graag gelezen Jacky, fijn dat jij weer schrijft hartelijke groet |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 19, 2012 10:48 |
| goede morgen!!!! | |
| trucker klaas: | Maandag, november 19, 2012 06:55 |
| terecht of niet .... onzekerheid knaagt ! goedemorgen ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2012 | ||
| Thema's: | ||