Het late bezoek
Een gure storm beukt op de oude gevel,
de kou trekt door 't gesteente heen.
Ik kijk naar buiten in de regennevel,
en zag de man die in het niets verdween.
Wat later zat hij met mij aan het vuur,
we zeiden niets, hij had geen echt verhaal.
En in de woeste schemer van het late uur,
brak hij met mij het brood aan 't avondmaal.
Met zielsverlangen wie hij toch kon zijn,
keek ik naar zijn bedekt gelaat.
Hij lachte slechts en dronk de wijn,
als vrienden zaten wij tot 's avonds laat.
De ochtend blijft van storm verschoond,
de witte wolken ijzig van de kou,
De zon schijnt helder en vertoont
het scheppingswonder van het hemelsblauw.
Zacht voel ik dan zijn handen op mij rusten,
ik moet nu gaan vanwaar ik ben gekomen .
Gegroet mijn vriend ik trek naar verre kusten,
ik was vervuld van duizend schone dromen.
En hij vertrok en groette met een lach,
in schaduw zijn gezicht nog steeds verborgen.
Een ganzentrek bekroonde toen de dag,
die nacht, die dag ligt in mijn ziel geborgen.
de kou trekt door 't gesteente heen.
Ik kijk naar buiten in de regennevel,
en zag de man die in het niets verdween.
Wat later zat hij met mij aan het vuur,
we zeiden niets, hij had geen echt verhaal.
En in de woeste schemer van het late uur,
brak hij met mij het brood aan 't avondmaal.
Met zielsverlangen wie hij toch kon zijn,
keek ik naar zijn bedekt gelaat.
Hij lachte slechts en dronk de wijn,
als vrienden zaten wij tot 's avonds laat.
De ochtend blijft van storm verschoond,
de witte wolken ijzig van de kou,
De zon schijnt helder en vertoont
het scheppingswonder van het hemelsblauw.
Zacht voel ik dan zijn handen op mij rusten,
ik moet nu gaan vanwaar ik ben gekomen .
Gegroet mijn vriend ik trek naar verre kusten,
ik was vervuld van duizend schone dromen.
En hij vertrok en groette met een lach,
in schaduw zijn gezicht nog steeds verborgen.
Een ganzentrek bekroonde toen de dag,
die nacht, die dag ligt in mijn ziel geborgen.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, november 22, 2012 01:44 |
| Een bijzondere ontmoeting in fictie! Heel mooi! Beste groetje, Jacky |
|
| youkie: | Woensdag, november 21, 2012 17:46 |
| graag gelezen liefs |
|
| Hans Winter: | Woensdag, november 21, 2012 16:43 |
| een die je niet vergeet doorheen de tijden die vergleden, een die je dat maal voor heeft bereid op een morgen of middag of avond zelfs dit moment dat maar niet wil wennen eens gehoor gegeven te herkennen. hans |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, november 21, 2012 16:12 |
| je kan het dan wel fictie noemen, ik neem aan dat het wensenderwijs is, de vader der gedachten. |
|
| Miss_AngelOfFire: | Woensdag, november 21, 2012 10:36 |
| Heel mooi, sterk beschrijvend, tot het gevoel sprekend, maar vooral mysterieus. Kus Angel |
|
| teun hoek: | Woensdag, november 21, 2012 10:35 |
| Hoe ontmoet je Hem en hoe blijft Hij in je wonen. Bijzonder geschetst. h. gr. th |
|
