Gedragen
Het bracht strijd
tranen en pijn
was soms moeilijk
te begrijpen
als ik met gevoel
niet om kon gaan
verleden me in
zijn greep hield
geen uitweg vond
niet kon vergeten
wat me als kind
was overkomen
toch kende ik ook
emotie al kon ik
het moeilijk tonen
tot ik werd opgetild
gedragen over
de grens van geslotenheid
ruimte ging creëren
voor mezelf
met geschreven woorden
de last kon verlichten
waardoor het verleden
een plaatsje heeft gekregen.
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Woensdag, november 21, 2012 21:54 |
| Mooi! Graag gelezen. Liefs van Amber |
|
| youkie: | Woensdag, november 21, 2012 17:47 |
| prachtig neergepend liefs |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 21, 2012 16:11 |
| Het was een boeiend en emotioneel verhaal Paula, wat je als kind gevoeld moet hebben was ook niet niks. Gelukkig heb je de juiste weg gevonden om er mee om te gaan en het verleden een plaatsje weten te geven. Dankjewel dat ik het verhaal mocht lezen. Warme groet en fijne avond, Anneke |
|
| Kaatjes Tralalaatjes : | Woensdag, november 21, 2012 13:30 |
| Goed van je. Misschien creeer je meer ruimte om als een soort onpersoonlijke toeschouwer naar alle gedachten en emoties te kijken. De boel verwerken als een supergeleider he. Kost je hooguit negentig seconden. | |
| Antonie: | Woensdag, november 21, 2012 12:21 |
| Gelukkig Paula, ik leef met je mee. | |
| witteroos: | Woensdag, november 21, 2012 11:37 |
| Prachtig de verwerking beschreven. h.gr. | |
| teun hoek: | Woensdag, november 21, 2012 11:25 |
| Geweldig als je over grenzen heen jezelf kunt plaatsen in het bedoelde levenslicht. Dat zo ook het komende licht je overstralen zal. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2012 | ||
| Thema's: | ||