Zus
Ik denk vaak aan je ,
aan de liefde die ik je probeer te geven ,
maar die je straal negeert.
Je volgt een gesloten weg ,
met wegen die je zelf afbakend.
Ik probeer ze te openen maar telkens
houd jij me tegen .
Je moet weten dat het leven al zo kort is
dus blijf wat bij ons.
Stilletjes verdwijn je,
ik herken je haast niet meer.
Maar wat je ook beslist , wat je ook doet...
Op momenten van verdriet , geluk of pijn,
dat je zus er altijd voor je zal zijn ...
aan de liefde die ik je probeer te geven ,
maar die je straal negeert.
Je volgt een gesloten weg ,
met wegen die je zelf afbakend.
Ik probeer ze te openen maar telkens
houd jij me tegen .
Je moet weten dat het leven al zo kort is
dus blijf wat bij ons.
Stilletjes verdwijn je,
ik herken je haast niet meer.
Maar wat je ook beslist , wat je ook doet...
Op momenten van verdriet , geluk of pijn,
dat je zus er altijd voor je zal zijn ...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: huggie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2012 | ||
| Thema's: | ||