Op een rots
Met al mijn liefde
Trok ik jou uit de klei
Soms zat je muurvast
En werd je zelfs gesteente
Bikkelhard
Ik was altijd nabij
Ik heb je bloed geproefd
Je zweet geroken
En je tranen gedronken
Ontroerd en bedroefd
Maar ik heb je hart gezien
Ik zette je op een rots
Die eeuwig staat
Schoongewassen als sneeuw
Zo wit
Daar sta je
Op die rots die nooit vergaat
Trok ik jou uit de klei
Soms zat je muurvast
En werd je zelfs gesteente
Bikkelhard
Ik was altijd nabij
Ik heb je bloed geproefd
Je zweet geroken
En je tranen gedronken
Ontroerd en bedroefd
Maar ik heb je hart gezien
Ik zette je op een rots
Die eeuwig staat
Schoongewassen als sneeuw
Zo wit
Daar sta je
Op die rots die nooit vergaat
Reacties op dit gedicht
| naomidefolter: | Maandag, november 26, 2012 21:02 |
| Dankje :D | |
| mucho: | Zondag, november 25, 2012 17:50 |
| ik kan er niet bij | |
| witteroos: | Zondag, november 25, 2012 00:53 |
| Prachtig. Wat een mooi hart. | |
Over dit gedicht
| Auteur: naomidefolter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2012 | ||
| Thema's: | ||