Dobberen
Zo dobberen we
Als twee stuurloze schepen
Steeds verder van elkaar
Twee verloren sterren
Die niet meer aan de hemel schijnen
We zijn beide gevallen
In een ruige zee
Van verse tranen
Bedrogen door onze eigen fantasie
En haat en onmacht zijn
Het zoute naasmaakje
Als twee stuurloze schepen
Steeds verder van elkaar
Twee verloren sterren
Die niet meer aan de hemel schijnen
We zijn beide gevallen
In een ruige zee
Van verse tranen
Bedrogen door onze eigen fantasie
En haat en onmacht zijn
Het zoute naasmaakje
Reacties op dit gedicht
| WitteFee: | Vrijdag, november 30, 2012 11:20 |
| Mooi en tegelijkertijd triest. | |
| Siempre: | Zondag, november 25, 2012 16:50 |
| Pijnlijk en triest, maar probeer nooit te haten, dat gevoel is een uiting van onmacht, soms verdriet. Sterkte | |
| Antonie: | Zondag, november 25, 2012 11:22 |
| Triest maar zo gaat het menigmaal.Betere tijden komen er wellicht aan. |
|
| youkie: | Zondag, november 25, 2012 11:20 |
| treurig dit groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: middernachtzonnesteek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2012 | ||
| Thema's: | ||