in hun avond silhouet

tegen westers laatste licht

en oosters eerste maneschijn

vertellen ze het oude verhaal



eeuwen opgerakelde vertelsels

uit zure zandgrond, gele traditie

dennennaalden scherp afgetekend

tegen een ver-late horizon



een spreken van onbewogen stilte

behoedzaam voor het mensenkind

zo sereen, zo berustend over

alles wat is geschied



een akelig ingehouden adem

zielend, een laatste zucht

dat we fluisteren kunnen

over ver verleden kinderspelen



vergleden tussen zoveel tijden

laat mij nu verder dralen

samenvallen met uw

eeuwenoude verhalen