Grenzeloze liefde
- Ziekte van Alzheimer -
Met pijn verborgen in zijn ziel,
sloot hij de wereld buiten.
De dag waarop zij zomaar viel,
was zijn liefde niet te stuiten.
Vergat een ieder om zich heen,
deelde met haar de hele dag.
En samen leefden zij alleen,
zijn zorg geheel zonder beklag.
Eén kamer was hun hele huis,
zij spraken blinde woorden.
Het schimmenspel voelde als thuis,
haar strakke ogen die bekoorden
En als hij voorlas uit Gods woord,
dan was daar soms weer een moment,
dat zij daar meer van had gehoord,
dan was zijn vreugde ongekend.
Toen kwam de pijn die hij verborg,
samen beleefden zij Zijn stem.
Zijn leven dat bestond uit zorg,
O God ontferm U over hem.
Reacties op dit gedicht
| STWKaylee: | Vrijdag, november 01, 2013 12:41 |
| Hey, Ik ben nog opzoek naar kandidaten voor This Is My Story (ShowTheWorld) kijk even op de site www.showtheworldkaylee.webklik.nl en like de fb pagina www.facebook.com/showtheworldkaylee Wellicht kan het jouzelf en heel veel andere mensen wel helpen ;) |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 27, 2012 01:32 |
| Ook m''n broer heeft al enkel jaren Alzheimer. Zielig en pijnlijk de aftakeling bezig te zien, met steeds de vraag waarom het iemand gebeurt! Groetje, Jacky |
|
| Hans Winter: | Maandag, november 26, 2012 23:55 |
| al wat zal zijn is dit zich willen verliezen in de liefde, dankbaar van klank, verstild naar zijn wil. hans |
|
| wijnand.: | Maandag, november 26, 2012 21:11 |
| Alzheimer een nare ziekte ,Het doet pijn om imeand te zien wegkwijnen | |
| youkie: | Maandag, november 26, 2012 16:57 |
| met ontroering gelezen groetjes |
|
| wierook: | Maandag, november 26, 2012 12:24 |
| Antonie, jij hebt me met dit ontroerende gedicht zeer geraakt, juist nu ik gisteren hoorde dat een vriend van vroeger ook ten prooi aan A. is gevallen... | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 26, 2012 12:16 |
| wat een geweldig goed mooi ontroerend ga maar door mooi schrijven!! |
|
| teun hoek: | Maandag, november 26, 2012 11:34 |
| Antonie, steeds meer mensen om ons heen vallen in dit beeld van Altzheimer. Een moeilijke laatste gang in het leven vooral voor de partner. Groots verwoordt. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Antonie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2012 | ||
| Thema's: | ||