"Mensen weten: Op straat voel ik me veilig"
We dragen jeans en sweaters. Ik ben geen andere Tarzan.
De iets te grote bril op het puntje van je neus zegt eigenlijk al alles.
Vanaf het moment dat ik je zag wist ik het zeker.
Mijn stille witte sokkenrevolutie zet zich door ondergronds.
Even is er een kleine stilte als koning aap moet lachen.
Vertwijfeld zoeken we naar de bevestiging.
Je gedachte vertraagt als een kloppende boor in een muur van cement.
Je bent net als ik ook geen grappenmaker.
Dan springt de muziek weer aan, het rumoer verdringt de twijfel.
We hadden een hit in de maak met een optie op een platencontract,
maar de schrijver en zijn vriendin zoeken vandaag de dag geen heibel.
Ondoorzichtig gewoon vullen zij hun boek.
Laat de adel maar gissen, zij weten hoe het moet.
Bovenaan de richel strijden de helden.
Ik ken ze, ik ben ze. Ik zal het niemand vertellen.
Alleen koning aap weet niet wat ik bedoel.