over de schreef
over de schreef
hij zorgde al eeuwen dat het haar aan
geen woord ontbrak en zo braken zij sa-
men de nachten totdat de corona hen
in de ogen stak - dan staakten zij hun
minnen en gingen tot net over de
schreef en verbleven ze nog een wijl
in azijnzuur blauw en andere tijden
waar een dubbele corona werd verwacht
die de glans in hun ogen deed lichten
alsof het ging om liedesgedichten - maar
zo waren ze niet gebouwd - hun ranke
lijven waren er alleen maar om de verzen
in een hogere dimensie te verheffen.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Dinsdag, november 27, 2012 15:27 |
| ik schijn alles te snappen maar lach allerliefst |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, november 27, 2012 15:25 |
| moest even opzoeken wat corona betekende...maar begrijp nu de hogere dimensie ervan hartelijke groet |
|
| mucho: | Dinsdag, november 27, 2012 15:21 |
| zonovergoten met enkele minnepuntjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2012 | ||
| Thema's: | ||