stem en schal
stem en schal
ze weende woorden als heuse zeesterren
en zag de maan bibberen van haar koude
stem die de nevel van tussen zijn vlechten
verzwelgde – de vis was zouter dan het
woeste water waar de scheepslieden
hun benen stram hielden en het schip kraakte
dat het een lieve lust was voor degenen die
bach al vaak genoeg gehoord hadden
niet dat de meeuwen dit nooit eerder
gezien hadden – want ja die weten wel
dat de vis duur betaald moet worden
thuis baarden de vrouwen en knipten
zelf de navelstrengen door om later uit
de vis met stem en schal hun munt te slaan
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, november 30, 2012 01:59 |
| Mooi gebracht! Groetje, Jacky |
|
| Fantasy: | Donderdag, november 29, 2012 14:31 |
| Wouw! Zo levendig verwoord hoe dat leven is. Graag gelezen. Benieuwd of de vis nog steeds zouter is... Liefs Myrthe |
|
| Fairouz: | Donderdag, november 29, 2012 13:08 |
| in een woord : schitterend !! | |
| Elsx: | Donderdag, november 29, 2012 12:37 |
| Moooi √! | |
| Quicksilver: | Donderdag, november 29, 2012 09:55 |
| weer een bijzonder gedicht! warme groetsels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2012 | ||
| Thema's: | ||