De deur staat open en ik mag niet n
"De deur staat open en ik mag niet naar binnen"
De hemel vloekt. Ik kijk niet terug.
Doof zijn de honden die nooit geboren werden.
Het is een vlucht om te denken dat niemand je begrijpt.
Ik lik mijn wonden, smeer het binnenwerk van jouw bedrijf.
Gul zijn de rijken. Aan de arme de behoefte.
Mijn gratis woorden uw verzekerd plaatsbewijs.
Laat de monniken en maagden maar komen!
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Vrijdag, november 30, 2012 18:42 |
| ze zijn al onderweg al is het virtueel | |
| mucho: | Vrijdag, november 30, 2012 12:22 |
| de hemel vloekt :D |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, november 30, 2012 11:47 |
| sorry hoor, maar dat gaat er bij mij niet in.. hoe kan jij nou weten dat de hemel vloekt, deze zin viel me zo op dat ik hier op moest reageren...vind het een moeilijk gedicht, maar toch mooi geschreven warme groetsels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2012 | ||
| Thema's: | ||