Raken.
Laat me raken.
Laat me zien.
Een gevoel van eenzaamheid.
Als jij er niet bent, misschien.
Laat me raken.
Laat me staan.
Tussen al die mensen op het plein.
Het is met me gedaan, als ik niet bij jou kan zijn.
Laat me raken.
Laat me gaan.
Laat me vergeten, je naam.
En dan ineens, dan weet ik hem weer.
Hou nog meer van jou, dan die eerste keer.
Laat me zien.
Een gevoel van eenzaamheid.
Als jij er niet bent, misschien.
Laat me raken.
Laat me staan.
Tussen al die mensen op het plein.
Het is met me gedaan, als ik niet bij jou kan zijn.
Laat me raken.
Laat me gaan.
Laat me vergeten, je naam.
En dan ineens, dan weet ik hem weer.
Hou nog meer van jou, dan die eerste keer.
Reacties op dit gedicht
| vagebond: | Zaterdag, december 01, 2012 14:00 |
| Bedankt Hans en Janny. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, december 01, 2012 12:08 |
| wat een warm schrijven | |
Over dit gedicht
| Auteur: vagebond | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2012 | ||
| Thema's: | ||