Voor de allerliefste opa.
Lieve opa, mama vertelde me dat je was opgenomen in het ziekenhuis. Ik moest het nog niet tegen iemand zeggen & zocht er ook totaal niks achter. Totdat mama ooms & tantes gingen bellen, toen werd alles wat verdachter. Toen ik hoorde waarom je in het ziekenhuis lag, schrok ik. Het was erger dan ik dacht. Toen besloten mama en de rest naar Spanje te gaan, totaal onverwacht. De familie kwam langs, net alsof er een verjaardag was. Maar zo gezellig was het niet. We waren totaal verslagen en er hing een sfeer van verdriet. Hoewel we weten dat je sterk bent en het zeker wel zult overleven, kan niemand ons die druppel, die zekerheid geven. Het is moeilijk om je niet te kunnen zien opa, het liefst ga ik nu naar je toe. Maar je bent zo ver weg dus ik weet niet hoe. Elke dag denk ik aan je en hoop dat het al wat beter is. Lieve opa weet dat ik met je meevecht en je keihard mis.
Reacties op dit gedicht
| : | Woensdag, mei 08, 2013 17:00 |
| Rozen zijn rood Viltjes zijn blauw Ik dacht dat ik mooi was Maar toen Zag ik jou | |
| mucho: | Maandag, december 03, 2012 15:29 |
| goed geschreven, evelieen |
|
| Antonie: | Maandag, december 03, 2012 13:46 |
| evelieen, ik doe een gebedje voor jouw opa.Wie weet helpt dat een beetje mee.Sterkte hoor. Lieve groet -antonie- |
|
| teun hoek: | Maandag, december 03, 2012 10:22 |
| In die verbondenheid wens ik jullie Gods kracht toe. Dat Hij rust en zo mogelijk beterschap schenkt. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: evelieen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2012 | ||
| Thema's: | ||