gebroken
Je liet me van je houden
je liet me je vertrouwen
en greep me in je klauwen
Je zag mijn tranen en mijn gebroken hart
Je lachte terwijl je een reden voor alles bedacht
Of je me kwetsen wou weet ik niet
Het lijkt of je geniet van andermans verdriet
Nu voel ik pijn, maar spijt heb ik niet
Ik ben blij dat ik je losliet
Geleerd heb ik veel
en mijn hart is weer heel
Van een ander zal ik houden
om jou nooit meer rouwen
Die belofte is ontstaan
toen mijn laatste traan was vergaan
je liet me je vertrouwen
en greep me in je klauwen
Je zag mijn tranen en mijn gebroken hart
Je lachte terwijl je een reden voor alles bedacht
Of je me kwetsen wou weet ik niet
Het lijkt of je geniet van andermans verdriet
Nu voel ik pijn, maar spijt heb ik niet
Ik ben blij dat ik je losliet
Geleerd heb ik veel
en mijn hart is weer heel
Van een ander zal ik houden
om jou nooit meer rouwen
Die belofte is ontstaan
toen mijn laatste traan was vergaan
Reacties op dit gedicht
| vagebond: | Maandag, december 03, 2012 20:46 |
| Elke vakman jan jou dit vertellen meid. Je moet snijden hakken en zagen, en eerst doe je het verkeerd. Maar het is juist door die fouten, dat ze hun vak hebben geleerd. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: legermeisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2012 | ||
| Thema's: | ||