vergane liefde.

Vergane liefde

Haar eerste bal, ze schitterde tussen al die andere loopse meisjes, zestien jaar.
Zij zag hem, de schoonheid, de kracht die ze in haar kinderen wou.
Hun ogen vonden elkaar: als bloemen de zon, als nachten de maan.
Ze dronken de mede, benevelend zoet, lichter de zeden warmer het bloed
Liefde verdronken, in vijvers d’ amour, de leugen van altijd van eeuwig toujours.

Geschreven door

rovago

Reacties op dit gedicht

rovago vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Janny Scheybeler de Jonge:	Dinsdag, december 04, 2012 13:14

Janny Scheybeler de Jonge:	Dinsdag, december 04, 2012 13:14
ja zo is dat mooi schrijven

wierook:	Dinsdag, december 04, 2012 13:10
vergane liefde? eeuwige liefde! groet, W.

Over dit gedicht

Auteur: rovago
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 04 december 2012
Thema's: [Ironie]