het dwarrelt
naar omlaag
jacht en jaagt
in speels laveren
ook de wind
lijkt snel te leren
hoe zij de kristallen
flonkerend kan draperen
de horizon verdwijnt
geluid dempt uit respect
voor de snelheid
waarmee wit alles bedekt
de aarde
licht weer op
na een donker herfstig leven
rust zij onder winters zachte deken
wil melker
06/12/2012
entropy: | Donderdag, december 06, 2012 19:32 |
Wat prachtig weer, Wil! | |
mucho: | Donderdag, december 06, 2012 19:22 |
alles weer wit gemaakt kijkt de dichter in zijn zakken en grijpt papier wat doe ik hier, hier, hier:P |
|
mima: | Donderdag, december 06, 2012 17:13 |
zo mooooi, Wil! hier houd ik nou van, van dit soort teksten... kusje op je dichterneusje:P |
|
Dasje (lucky): | Donderdag, december 06, 2012 14:43 |
IJzige vlindertjes fladderen door jouw prachtige gedicht! Bijzonder mooi! Liefs, Dasje ;o) |
|
wervelende regenboog: | Donderdag, december 06, 2012 11:54 |
de samenwerking tussen de elementen :) de kleur wit geeft (ons) rust als je tenminste niet aan de gevolgen van de gladheid denkt.... mooi weergegeven! h.gr. wr |
|
trucker klaas: | Donderdag, december 06, 2012 07:15 |
alle pieten zijn ook weer wit :) goedemorgen ,klaas |
|
vagebond: | Donderdag, december 06, 2012 06:42 |
Goedemorgen Wil, met dit prachtige gedicht, dek je ons liefdevol toe, bedankt. | |
youkie: | Donderdag, december 06, 2012 06:05 |
goede morgen dit brengt prachtige beelden met zich mee fijne dag |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2012 | ||
Thema's: |