Gevoelens
Een pen heeft een functie om te schrijven,
ik zet hem op mijn papier maar men gevoel kan ik niet beschrijven.
Er zit een slot om mijn hart maar de sleutel ben ik kwijt,
de poort openen naar men geluk duurt daarom een eeuwigheid.
Een heel proces moet ik door voordat men leven kan beginnen,
maar dan moet ik wel van mijn angst zien te overwinnen.

Ik voel me een schizofreen iemand met 2 persoonlijkheden,
de een zegt dit en de ander dat mijn eigen ik is overleden.
Het ene moment wil ik verdwijnen van deze ellende,
het andere moment wil ik werken aan deze bende.
Ik voel die ernome leegte, alles zat mij tegen,
zo erg dat ik dat ik zelfmoord wilde plegen.

Je hebt maar 1 leven, 1 kans om het goed te doen,
ik moet alles overwinnen en om te beginnen met mijn masker af te doen.
Doen alsof je blij en gelukkig bent haalt je naar beneden,
kijk maar bij de meeste beroemdheden.
Tranen vallen op de grond van verdriet,
alsof het leven mij niks beters biedt.

Ik kan wel blijven schrijven over gevoelens die ik niet kan uiten,
dus het is tijd om het allemaal maar af te sluiten.
Iedereen oordeelt maar ze weten niet hoe het voelt,
ga maar is in mijn schoenen staan dan weet je wat ik bedoel.
Ik ben niet zielig of gek of iemand die om aandacht vraagt,
ik wil gewoon iemand die me masker doorzaagt.

Gewoon dat iemand begripvol praat,
daar is iedereen mee gebaat.
Jarenlang speelde ik een toneelstuk..
Optredens deed ik vrijwillig, maar het hielp geen fuck.

© M. Meerveld
?