Verdwaald pad
Ik verdwaalde op mijn pad;
het was de enige weg te gaan
die ik niet wilde betreden
De verste pianoklanken
weerklonken tegen basten
en ogen die ze weerkaatsten
tot in het binnenste binnen,
het buitenste buiten en rondom
Zodoende misplaatste ik
mijn aandacht en mijn voeten
tot nog maar één weg te gaan
Ik verdwaalde op mijn pad;
de enige weg te betreden,
de enige weg te gaan
Ik blijf stilstaan
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Dinsdag, december 11, 2012 23:06 |
| Mooi gedicht. Volgens mijn gevoel bewandelen we hetzelfde doel. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2012 | ||
| Thema's: | ||