Als een getuige 100
Uit De manke jager 100
Als een getuige
Zij bleven rond de
zon draaien, die was overge-
bleven als enige die nog licht gaf.
Als een getuige.
Het licht was onze
eerste en enige overvoor-
moedervader. Het eerst wat werd
geschapen, de oermaterie.
Vanaf de geest, het
eerste beginsel. Daar waren
wij al potenieel in aanwezig, want
in de geest zit alles vervat.
Maar onzichtbaar voor
materiële ogen. Kon men dan
de geest geen ogen geven! Maar
de geest ziet zonder ogen.
Het geestesoog ziet.
Want al wat materieel is,
is eens geest geweest, elk idee
heeft eens geest geweest.
Wij kunnen niets
realiseren zonder het in
de geest te hebben gezien. De
geest vormt het materiële.
God boetseerde de mens
uit 'de' stof van de aarde,
de stof die uit het licht
was voortgekomen.
De mens werd gemaakt
naar het voorbeeld van de
goden die nog geestelijk waren.
Uit de stof van de aarde.
Hij blies de figuur de
adem in, zodat het bezield
werd en zou leven. De ziel
was geboren.
Vrouwelijk en mannelijk,
zou de figuur zijn. Noch
vrouwelijk, noch mannelijk. Een
geestelijke eenheid.
Een lichamelijk eenheid zoals die in de
geest was geweest.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, december 13, 2012 01:00 |
| Voor Dreaming Star2: ... Inderdaad, de geest is altijd bij ons welke naam hij ook draagt! Met dank! Hartelijk groetje, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, december 13, 2012 00:58 |
| Voor Dreaming Star: Ons stel hersenen, ons brein, schijnt een ontvangst''toestel'' te zijn om de boodschappen van de geest te (kunnen) ontvangen. Onze oorspronkelijke thuis, waar wij ons van verwijderd hebben als verwende kinderen (waar niets gebeurde). Naarmate wij ingezien zullen hebben zullen wij terugkeren tot de geest, met een sterfelijk lichaam, maar om te genieten van het leven, wat blijkbaar de bedoeling was oorspronkelijk! |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, december 13, 2012 00:45 |
| Voor Dasje(lucky): De geest waar alles is uit ontstaan, en waar men bewust naartoe zal gaan. Dit besef neemt het lijden rond het sterven van het lichaam weg. De angst om te sterven die ons tegen ons allen opjaagt, wat ons de mogelijke ellende brengt tussen geboorte en dood van het lichaam. Voor ''t zelfde geld is het anders, indien wij wat minder kortzichtig konden zijn. En dat kunnen we! Dank voor je reactie, Dasje! Hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, december 13, 2012 00:30 |
| Voor windwhisper: Welbedankt, Cobie, deze moeite te willen doen! Heel hartelijk, Jacky |
|
| Dreaming Star : | Woensdag, december 12, 2012 15:41 |
| Een idee van troost, als er niks meer over is, dan is er altijd nog de geest. | |
| Dasje (lucky): | Woensdag, december 12, 2012 09:23 |
| Naar mijn gevoel het enige wat zal overblijven ook als al de rest naar de vaantjes is... die geest... Stemt tot nadenken... Liefs, Dasje ;o) |
|
| windwhisper: | Woensdag, december 12, 2012 07:42 |
| ter overdenking mee genomen warme groet Cobie Goede morgen Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2012 | ||
| Thema's: | ||