Bang, angstig, gevoelig, verdrietig,woedend, machteloos,
je bent jezelf niet meer, wie ben ik? Wat ben ik? je weet het niet meer,
Het enige wat je weet is dat je jezelf haat, en het enige wat je voelt is pijn.
Pijn dat niet te omschrijven valt, pijn dat je nooit eerder gevoeld hebt.
s’ morgens vraag ik me af hoe ik deze dag doorkom,
hoe overleef je nog een dag met al deze gevoelens en al die pijn?
Pijn die steeds maar groeit,
Je voelt de pijn 24/7 niets kan het stoppen of toch?
Wat als je nu gewoon gaat zonder iets te zeggen?
Geen pijn meer, niemand kan je nog raken of je psychologisch verder kraken.
Wie zal jou missen?
Wie zal jij missen?
Je denkt na, je voelt de pijn sterker opkomen,,
Je verliest de controle over je eigen lichaam
Je begint te wenen, jouw pijn voedt zich en maakt zich sterk.
Het enige wat je wilt is weggaan uit deze wereld.
Geen pijn meer, geen zorgen, geen emoties,
Want niets kan je gevoelens stoppen of de pijn,
Of misschien toch?
je neemt een mes, je snijdt,
je krast je armen vol, je voelt je machtig.
Je neemt terug de controle over je lichaam al is het maar voor even,
Jij bepaalt wat je voelt, je concentreert je op het mes.
Je snijdt verder, de pijn is even weg, je voelt je rustig en kalm.
Je hebt weer eens een zelfmoordgedachte overleefd.
Maar tegen welke prijs?
Eindelijk ben je rustig en kalm, je kan eindelijk slapen,
Je gaat liggen, je ogen vallen toe en dan gaat je wekker af,
En jouw dag kan weer van voor af aan beginnen…………………..