Verloren zoon
Lang geleden,
was je enkel een schim voor me.
Door een samenzijn
Ben je gewoon gekomen.
Niet dat we spijt hebben
Om je op deze wereld te zetten
Maar ik weet welk verdriet je draagt.
Zonder je te kennen.
Mag ik je vragen,
Om geen haat te geven.
Want later zou je kunnen
Spijt hebben voor de tranen
Die je mama voor je liet.
Ik weet dat je nu
Verder opgroeit
In een wereld
Van haat en geweld.
Maar kon ik de tijd terug draaien
Weet dan zeker dat ik voor jullie koos.
Maak deze wereld weer leefbaar
Voor de anderen.
Je verloren vader.
was je enkel een schim voor me.
Door een samenzijn
Ben je gewoon gekomen.
Niet dat we spijt hebben
Om je op deze wereld te zetten
Maar ik weet welk verdriet je draagt.
Zonder je te kennen.
Mag ik je vragen,
Om geen haat te geven.
Want later zou je kunnen
Spijt hebben voor de tranen
Die je mama voor je liet.
Ik weet dat je nu
Verder opgroeit
In een wereld
Van haat en geweld.
Maar kon ik de tijd terug draaien
Weet dan zeker dat ik voor jullie koos.
Maak deze wereld weer leefbaar
Voor de anderen.
Je verloren vader.
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Donderdag, december 13, 2012 22:29 |
| Mooi gedicht. Geen vader gaat verloren, geen moeder evenmin. Niemand is perfect geboren. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2012 | ||
| Thema's: | ||