Een hok zonder ogen
een hok zonder ogen
heb zwarte vogels gevangen
muren vol bloed
weer met lente behangen
tralies gebroken
van een hok zonder ogen
deuren gekraakt
ramen geschoond
die in vervagen enkel
nachtblindheid uitbraken
nu schijnt het licht
langs mijn in trance
gevangen gezicht
heb de vrijheid gezien
in het verbreken van boeien
eindelijk kan ik weer groeien
wil melker
15/12/2012
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Zaterdag, december 15, 2012 15:34 |
| nu alle hindernissen zijn weg genomen kan je weer van de toekomst dromen lieve groet |
|
| Miss_AngelOfFire: | Zaterdag, december 15, 2012 14:07 |
| Prachtig! Kus Angel |
|
| M-Rose: | Zaterdag, december 15, 2012 12:52 |
| Goed beginnen bij het werk - goed eindigen bij het genieten c"est ca eindelijk kan je weer groeien. Ng merci vr je altyd attente woordensein |
|
| teun hoek: | Zaterdag, december 15, 2012 10:16 |
| uitgebroken vrijheid in geest en denken...... heerlijk nieuw licht. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2012 | ||
| Thema's: | ||