Ruimte.
Ruimte.
Ik sprak tegen jou
maar
je kon me niet horen
Ik zocht naar jou
maar ik
zag je niet
Ik voelde me dood,
koud en leeg,
hier van binnen
Soms zag ik het nut
van het leven
niet meer
Totdat jij kwam,
jij gaf mij liefde ,
vertrouwen en ruimte
Nu kan ik zeggen:
met jou
leef ik weer.
Zie ook: httpwww.zeelandnet.nl/weblog/data/flappie/://
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Zaterdag, december 15, 2012 15:44 |
| en nu samen genieten groetjes |
|
| witteroos: | Zaterdag, december 15, 2012 14:27 |
| Fijn dat het leven weer terug keert. Mooi beschreven. Warme groet | |
| Quicksilver: | Zaterdag, december 15, 2012 11:27 |
| wat fijn dat jij hier weer schrijft Peter, en wat fijn om dit gedicht te lezen, dat jij weer kan zeggen: met jou leef ik weer warme groetsels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peterdw. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2012 | ||
| Thema's: | ||