De kern van onzekerheid
Onzekerheid is in de kern
Niet meer dan angst
Angst voor het onbekende
Maakt een gevoel los intern
In je lijf voel je het opkomen
Een piepklein balletje
Stijgend van buik naar borst
Een soort droogte in een woestijn
Maar dan snakkend naar dorst
Willen, maar niet kunnen
Verplaatsen van gevoel
Gevoel dat anderen je het niet gunnen
Het gevoel in je lichaam
Niet te controleren
Zuiverheid kent geen blaam
Pure emotie, echtheid en kracht
Zit in jezelf verborgen
Angst houdt je in haar macht
Als de weg is te vinden
Naar dat plekje diep van binnen
Dat je dat plekje kunt sturen
Dan zal het gevoel van winnen
Voor eeuwig blijven duren
Niet meer dan angst
Angst voor het onbekende
Maakt een gevoel los intern
In je lijf voel je het opkomen
Een piepklein balletje
Stijgend van buik naar borst
Een soort droogte in een woestijn
Maar dan snakkend naar dorst
Willen, maar niet kunnen
Verplaatsen van gevoel
Gevoel dat anderen je het niet gunnen
Het gevoel in je lichaam
Niet te controleren
Zuiverheid kent geen blaam
Pure emotie, echtheid en kracht
Zit in jezelf verborgen
Angst houdt je in haar macht
Als de weg is te vinden
Naar dat plekje diep van binnen
Dat je dat plekje kunt sturen
Dan zal het gevoel van winnen
Voor eeuwig blijven duren
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zondag, december 16, 2012 20:02 |
| de laatste vijf zinnen zorgen voor de ontwapening ,voorbij de angst ... groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kyra Swanenberg | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2012 | ||
| Thema's: | ||