even zweven
even zweven
til mij al hoger met uw woordenwind
geef mij vleugels als een vlinderkind
de nacht in de duisternis mij groet
een merellied dat mij trillen doet
dwaallicht van sterren in de nacht
rode manen belichten mijn vleugelvracht
ik strooi op de akkers van uw hart
mijn woorden vol oude liefdessmart
fluitende kogels schroeien woorden tot as
die wereldbrand kwam mij niet van pas
nu weet ik hoe sterk ik het ook wens
zweven duurt maar even voor een mens
ik kom weer bij zinnen op de koude grond
waar ooit mijn liefste deze woorden verstond
mijn inzending voor de nationale gedichtenwedstrijd
het heeft de tweede ronde niet gehaald
:(
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Maandag, december 17, 2012 13:35 |
| mooi | |
| youkie: | Maandag, december 17, 2012 13:24 |
| wat spijtig het is nog thans het winnen waard groetjes |
|
| Quicksilver: | Maandag, december 17, 2012 12:45 |
| och jammer Pieter, ik vind het prachtig geschreven, echt waar. warme groetsels |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 17, 2012 11:47 |
| jammer mooi schrijven!! |
|
| Antonie: | Maandag, december 17, 2012 10:31 |
| Jammer Pieter, volgende keer beter.vrgr-antonie- | |
| middernachtzonnesteek: | Maandag, december 17, 2012 09:53 |
| spijtig :-( voor mij ben je een winnaar hoor prachtig dichten dankjewel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2012 | ||
| Thema's: | ||