Wanneer mijn tranen vallen,
Hoop ik ooit weer te kunnen knallen.
Maar op dit moment,
had ik gehoopt dat jij hier bent.
Want niks is zo mooi,
Als ik naar jou kijk is het allemaal zooi.
Niks kan concurreren met wat jij hebt,
Zelfs niet als je de helft van je weg dept.

Mijn tranen vallen bijna op de grond,
Vanuit mijn wangen naar mijn mond.
Stroomt het verder naar beneden,
Had ik je maar vermeden.
Dat ik je nooit had ontmoet,
Dan had ik mijn verdriet niet zo geproeft.

Ik verwacht niet dat jij ooit terug komt,
Wel verdomd!
Jij was echt de maan,
Vanuit mijn raam.
Jij was alle sterren,
Waar alle katten naar toe blèren.
Jij was het heelal,
Zoals jij alles voor me betekenen zal.
Ik zal aan je blijven denken,
Zonder jou zal dit gevoel nooit weg tanken.
Kom weer bij mij,
Dan hoop ik je ooit weer te begroeten aan me zij.