Potverteren
Hoge zee -
mijn vluchtelementen zijn
met schraal licht bedekt.
Geen vrije luchten kenbaar in hoog gras.
Zodat uitgemergelde gemoedsdrukte
bemeestert, zonder enig naderhand.
Tot nabijgelegen massa’s voorshands
zijn samengedreven in ernstig verpauperde zalen.
Langs de besmuikte portiek van
dichtgeslibde vishokken, inpandig.
Ik onttrek mij -
kiemend, ontzadend, ziedend.
Ik uitwendig mij van deze en generlei.
Uw bejegening mishaagt mij,
verlengend naar bewegingloos blad
en kalm water.
mijn vluchtelementen zijn
met schraal licht bedekt.
Geen vrije luchten kenbaar in hoog gras.
Zodat uitgemergelde gemoedsdrukte
bemeestert, zonder enig naderhand.
Tot nabijgelegen massa’s voorshands
zijn samengedreven in ernstig verpauperde zalen.
Langs de besmuikte portiek van
dichtgeslibde vishokken, inpandig.
Ik onttrek mij -
kiemend, ontzadend, ziedend.
Ik uitwendig mij van deze en generlei.
Uw bejegening mishaagt mij,
verlengend naar bewegingloos blad
en kalm water.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zaterdag, december 22, 2012 15:40 |
| oef heftig gedicht, wel mooi geschreven! hartelijke groet |
|
| teun hoek: | Zaterdag, december 22, 2012 11:41 |
| Kwaad worden is veelal zinloos . Oplossingen zoeken belangrijk, hoe moeilijk soms ook. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2012 | ||
| Thema's: | ||