tranen
Tranen van verdriet,
Angst en geluk.
Zoveel tranen
Het brengt me van mn stuk.
Wat zo fijn hoort te zijn,
Is t nu niet.
Degene die me laat lachen,
Doet me zoveel verdriet.
Liefde, lachen, lol
Dat wil ik in mn leven.
Die vermengt met onzekerheid en angst,
Is me nu gegeven.
Waarom is het leven zo moeilijk,
En wordt er niet gedaan wat ik wil?
Op deze vragen,
Zijn mijn gedachten zwijgzaam stil.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kGm | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2012 | ||
| Thema's: | ||