Te Jong
Een kind zo klein,
Zo fragiel, maar zo mooi,
Hoort te leven, toch,
Soms wordt anders beslist, waarom?
Het korte leven mag niet verder,
Het is niet eerlijk,
Zo veel verdriet, zo veel pijn, ondraaglijk,
Het is niet eerlijk,
Ik weet zeker, dat ergens hier boven,
Een klein mannetje naar jullie kijkt,
Die jullie dankbaar is, dat hij kon gaan,
Zo moe, zo veel pijn, ondraaglijk,
Hij heeft nu rust, zo blij, maar pijn in het hart,
Zijn lieve ouders te moeten missen,
Noah, ben blij deel uitgemaakt te mogen hebben
Van je korte leven.
Goede reis en tot ooit....
Zo fragiel, maar zo mooi,
Hoort te leven, toch,
Soms wordt anders beslist, waarom?
Het korte leven mag niet verder,
Het is niet eerlijk,
Zo veel verdriet, zo veel pijn, ondraaglijk,
Het is niet eerlijk,
Ik weet zeker, dat ergens hier boven,
Een klein mannetje naar jullie kijkt,
Die jullie dankbaar is, dat hij kon gaan,
Zo moe, zo veel pijn, ondraaglijk,
Hij heeft nu rust, zo blij, maar pijn in het hart,
Zijn lieve ouders te moeten missen,
Noah, ben blij deel uitgemaakt te mogen hebben
Van je korte leven.
Goede reis en tot ooit....
Reacties op dit gedicht
| Huchie: | Maandag, december 24, 2012 20:26 |
| Heel aangrijpend. Zo besef je weer extra goed hoe kort geluk kan wezen. |
|
| Hans Winter: | Maandag, december 24, 2012 17:22 |
| het kind dat komen mocht, al was het zo kort, toch vieren, moge zo welkom je kerst liefdevol op je overkomen. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lennart 58 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2012 | ||
| Thema's: | ||