Tussen het zwijgen door schildert z
"Tussen het zwijgen door schildert zij mijn dromen blauw"
Soms kan de stilte tussen het schrijven
zingen als een lied op straat,
mij bespringen
wijl de wind mij in de ogen slaat.
De stilte die alles heelt. Het laat me niet los.
Soms kan de stilte tussen het schrijven
pijn doen als een oud mes,
als ruimte
tussen toneel en schijn.
De stilte die niemand ontziet. We willen stijgen.
Soms kan de stilte tussen het schrijven
hemelen tussen mijn ribben,
als een derde long
opzoek naar adem.
De stilte die klopt tussen de slagen.
Even dommelen, even slapen.
De stilte tussen het schrijven.
De stilte. De witte stilte.
De muziek van mijn verhalen.
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Donderdag, januari 03, 2013 17:09 |
| in stilte gelezen liefs |
|
| Dasje (lucky): | Donderdag, januari 03, 2013 12:03 |
| Een oorverdovende stilte... Schit-te-rend geschreven! Groetjes, Dasje ;o) |
|
| kelo ami: | Donderdag, januari 03, 2013 09:36 |
| ben het met hieronder eens.. mooi.. |
|
| Robby van G.: | Donderdag, januari 03, 2013 01:03 |
| Om stil van te worden, een genot om te lezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||