Insomnia
De omarming van een droom...
Vergeef me mijn ongeduld,
ik wens immers
niet anders dan de slaap
al dan niet
eeuwig.
De roes die sluimerend
op me wacht en waar ik
woelend
steeds meer afstand van neem.
Herinneringen en angsten
staan in de weg, projecteren
nachtmerries
op mijn netvlies.
Kwaad en gefrustreerd
draai ik mijn
vermoeide lichaam en
geteisterde geest
nog maar eens een keertje om.
Tranen smeken
'Klaas Vaak, strooi wat
zand!
Stuur me naar
dromenland!'
Vergeef me mijn ongeduld,
ik wens immers
niet anders dan de slaap
al dan niet
eeuwig.
De roes die sluimerend
op me wacht en waar ik
woelend
steeds meer afstand van neem.
Herinneringen en angsten
staan in de weg, projecteren
nachtmerries
op mijn netvlies.
Kwaad en gefrustreerd
draai ik mijn
vermoeide lichaam en
geteisterde geest
nog maar eens een keertje om.
Tranen smeken
'Klaas Vaak, strooi wat
zand!
Stuur me naar
dromenland!'
Reacties op dit gedicht
| Boreas: | Donderdag, januari 03, 2013 15:46 |
| mooi neergepend, ik ken het fenomeen helaas. grz B. |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, januari 03, 2013 12:09 |
| word wakker en omarm het levenslicht :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Miss_AngelOfFire | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||