Gids
gids
Voer me zachtjes mee
aan de vingers van je rechterhand
weg van diepe dalen
langs de chaosbergen
uit mijn verleden
naar de warme gloed
die mijn innerlijke voedt
laat me op je schouder leunen
wanneer de demonen uit mijn hel
in een rauwe confrontatie met ‘t verleden
zich een weg doorheen m’n ziel branden
tot de gezuiverde geest mijn zijn beheerst
de heldere ster die mijn universum verlicht
die me gidst over het uitgetekende pad
waar man en vrouw elkaar
voor eeuwig achtervolgen
om langzaam tot één, volmaakt deel
van het grotere geheel
te verworden.
Voer me zachtjes mee
aan de vingers van je rechterhand
weg van diepe dalen
langs de chaosbergen
uit mijn verleden
naar de warme gloed
die mijn innerlijke voedt
laat me op je schouder leunen
wanneer de demonen uit mijn hel
in een rauwe confrontatie met ‘t verleden
zich een weg doorheen m’n ziel branden
tot de gezuiverde geest mijn zijn beheerst
de heldere ster die mijn universum verlicht
die me gidst over het uitgetekende pad
waar man en vrouw elkaar
voor eeuwig achtervolgen
om langzaam tot één, volmaakt deel
van het grotere geheel
te verworden.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juli 10, 2021 14:32 |
| Wat mooi Boreas. Fijn om nog eens een gedicht van jou terug te lezen. Prachtig. | |
| Dédee: | Donderdag, januari 03, 2013 15:51 |
| Dit voert mij licht. Wisje hier, Wisje daar en je hebt me helemaal mee in dit goed gedicht. |
|
| Harricot: | Donderdag, januari 03, 2013 15:24 |
| Mooi hoor, vooral de laatste strofe! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Boreas | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||