Echoden hun zelfkant
echoden hun zelfkant
het machtige koor
zong met bazuinen
een bloedstollende finale
maar in krochten
en spelonken dansten
dissonanten al hun valse toon
in het verwaaien
verdraaide de harmonie
woorden klonken niet meer synchroon
echoden hun zelfkant
zonder de glitter en glamour
van kerk en orkest
zij hebben de deuren geopend
de elitaire veste verlaten
zingen nu op pleinen en straten
wil melker
04/01/2013
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, januari 04, 2013 13:56 |
| denk ook dat het waar is, waar jij zo over schrijft. goed weekend en sterkte! warme groet |
|
| teun hoek: | Vrijdag, januari 04, 2013 09:23 |
| in een pogen de melodie te hervinden en vast te houden, maar de boodschap is hetzelfde gebleven. h. gr th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||