Struinen met jou
de Noordduinen.
Voor jou als een droom
in magie
als kind met dieren.
Was je hier ooit en ben je hier nu?
We kijken achterom
en gaan verder.
Hier in aanwezigheid
de grootsheid van de natuur
schelpen neergelegd in een sluier
als uit de kosmos.
Een glimp van het sublieme
waar wij ter aarde blijven.
Een mistig vooruitzicht
duinen in het achterland
tovert de avondzon
een idyllisch tafereel
op de toppen stil
verbazing over dit wonder
in ons aangezicht.
Loop jij daar voorop
duinen kleuren je scherper
helgroen mos
de hemel verandert
steeds weer.
Plaatsen verwonderd gevonden
aarzelend met voeten getreden
je gestalte bescheiden
een vallei van herkennen
hier zal ik blijven in mijn droom.
Mist benevelt de zon
raakt de duintoppen aan.
Stilaan.
Duogedicht met september