Uithuizig
De mensenmassa vandaan
ledig gemaakt
door allerhande tierelantijnen
en kinderspel.
Vervreemd gelaten
trekken grimassen
richting het al oude huis.
Ontmoedigd
Zuchten van verlichting
huiselijke warmte
een weerzien met katjes.
In een deken van liefde gehuld
vleien we neer in schemerlicht
met pretoogjes
Samen
We houden de nacht te vriend
gaan niet over grenzen
geluiden zijn vertrokken.
De geest maakt aanstalten
het lichaam strompelt
een bed een kruik een beer.
Troost
De ochtend laat zich wachten
is toekomstmuziek.
Hier heerst dromenland
een vluchtiger bewustzijn
in donkere spelonken
een nachtmerrie?
De zon is onze wekker.
Goddank
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, januari 09, 2013 16:05 |
| Mooi omschreven van buiten naar binnen, hoe dat kan zijn | |
| Quicksilver: | Dinsdag, januari 08, 2013 10:35 |
| oke, de zon is onze natuurlijke wekker;) warme groetsels |
|
| windwhisper: | Dinsdag, januari 08, 2013 08:09 |
| heel heel aanrakend mooi goede morgen warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Arendsoog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||