Al aangeslagen
al aangeslagen
nooit heb jij
de scherpte van het mes gevoeld
waarmee dag en nacht gescheiden wordt
lijkt een vloeiend overgaan
waarbij donker en het licht
elkaar in schemering verstaan
hoe bot is het ontwaken
als de werkelijkheid
jou met zijn scheermes snijdt
en jij al aangeslagen
de dag moet gaan verdragen
schrijnend over heel het lijf
wil melker
09/01/2013
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, januari 10, 2013 01:53 |
| Alleen de moed het te verdragen tekent je dan nog! Het tekent een krachtig iemand, hoe dan ook! Maar het belet ons niet mildheid te vragen! Liefs, Jacky |
|
| september: | Woensdag, januari 09, 2013 18:05 |
| Het raakt me dit te lezen en het is een goed geschreven gedicht. Wens je sterkte toe kracht en zachtheid, veel liefs | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, januari 09, 2013 18:01 |
| Opnieuw laat je ons schrikken Wil, ik dacht dat je het al achter de rug had. Ik hoop dat het toch wel goed met je gaat. Schrijnend onder woorden gebracht, we denken aan je ! Warme groeten Anneke |
|
| Quicksilver: | Woensdag, januari 09, 2013 11:42 |
| hoop toch dat jij er positief onder blijft, dat kan helpen meedragen in je ziekteproces. veel sterkte gewenst |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 09, 2013 10:55 |
| doet me denken aan een baby die vol verwachting geboren wordt... dan zijn/haar lichaam voelt dat aan alle kanten pijn doet en de ogen dichtknijpt tegen het felle kunstlicht en rilt van de kou liefs wr |
|
| witteroos: | Woensdag, januari 09, 2013 09:29 |
| Sterkte en heel veel begripvolle medemensen rondom gewenst. Liefs | |
| windwhisper: | Woensdag, januari 09, 2013 07:02 |
| er staan tranen in mijn ogen goede morgen Wil lieve groet Cobie voelbaar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||