49 tinten grijs
Je vat me samen
in een ledikant
spreekt men niet van tinten
of tintelingen
als speldenkussens
op de onzuivere huid.
De huismijt of de huismeid
wie zal het zeggen
zij kent mij niet
anders gezegd gebeten
als ontbijt
terpentine
schildert
tekens in gelid
Als een uit een reeks
boeketten
florissant
maar niet beknopt
uitgesponnen
hersenspinsels
laat de fantasie
ontregelen
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, januari 09, 2013 21:39 |
| Leuk gevonden en goed geschreven. Vrij associatief bijna onsamenhangend daardoor een grappige parodie op 50? :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Arendsoog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||