Bedekte termen
In een kamer zo onkenbaar stil
schuilt de ware zelf,
het laatste restje vrije wil.
De muren zijn beschreven blad,
gevuld met wild getij
als getuigenis van het levenspad.
Zwak licht valt door een ruit
met stoffelijke glas
dat de wereld buitensluit.
De hartslag is het algoritme van cadans.
Nu de nacht is ingetreden
vertoont de maan haar stralenkrans.
De nacht is helderschoon.
Voorbij de muren van de kamer
wacht het voorland op gedempte toon.
schuilt de ware zelf,
het laatste restje vrije wil.
De muren zijn beschreven blad,
gevuld met wild getij
als getuigenis van het levenspad.
Zwak licht valt door een ruit
met stoffelijke glas
dat de wereld buitensluit.
De hartslag is het algoritme van cadans.
Nu de nacht is ingetreden
vertoont de maan haar stralenkrans.
De nacht is helderschoon.
Voorbij de muren van de kamer
wacht het voorland op gedempte toon.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, januari 10, 2013 13:22 |
| mooi deze getuigenis van het levenspad belicht in bedekte termen en tonen. | |
| Antonie: | Donderdag, januari 10, 2013 11:30 |
| Schone poezie, met plezier gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||